De 3 elementen van een community of practice

Hij benoemde daarbij 3 cruciale elementen:

1. Het domein
2. De community
3. De praktijk

Het domein:  

Een Community of practice is niet alleen een vriendenclub of een netwerk van mensen. Het heeft ook  een identiteit die wordt bepaald door een gedeeld interessegebied. 

Wanneer je deelnemer bent van zo een netwerk, dan betekent het ook een verbondenheid aan deze identiteit en dus een gedeelde kennis en vaardigheid die deelnemers onderscheidt van andere.

Het domein is overigens niet altijd iets dat wordt erkend als "expertise" buiten de community. Een extreem voorbeeld; Een jeugdbende heeft misschien allerlei manieren ontwikkeld om met hun domein om te gaan: overleven op straat en een soort identiteit behouden waarmee ze kunnen leven. Ze waarderen hun collectieve competentie en leren van elkaar, ook al zullen weinig mensen buiten de groep hun expertise waarderen of zelfs erkennen.

De community: 

Deelnemers die hun interesses volgen binnen het domein doen mee aan gezamenlijke activiteiten en discussies, helpen elkaar en delen informatie. Zo bouwen ze relaties op, leren van elkaar en hechten waarde aan de onderlinge relatie.

Een mooie community website op zich is natuurlijk geen community of practice. Deelnemers met dezelfde functie of expertise leidt niet automatisch tot een community mits de deelnemers samenwerken en samen leren. 
B.v. studenten op een hoge school uit een specifieke studierichting hebben hoogstwaarschijnlijk wel een gedeeld interessegebied, wanneer ze niet samenwerken of samen leren vormen ze geen community.

Deelnemers van een community hoeven overigens niet per se dagelijks samen te werken. Het gaat er alleen om dat er wordt samengewerkt.

De praktijk:

Een community of practice is niet alleen een groep deelnemers met interesse voor bijvoorbeeld specifieke beroepstaken. Deelnemers van een community zijn ook de uitvoerders of beroepsoefenaar van zo een interesse. Ze ontwikkelen een gedeelde verzameling van bronnen: ervaringen, blogs, tools, en manieren om terugkerende problemen aan te pakken - kortom een ​​gedeelde praktijk. 

Dit kost tijd en vraagt om langdurige interactie. Een goed gesprek met een vreemde in de trein kan je allerlei interessante inzichten geven, maar op zich vormt het geen community of practice. 

De ontwikkeling van een gedeelde praktijk kan min of meer zelfbewust zijn. B.v. onze ontwikkelaars binnen Yard doen een gezamenlijke inspanning om kennis en vaardigheden die ze hebben geleerd te verzamelen en te documenteren in een kennisbank of wiki. 

Een heel ander voorbeeld; verpleegkundigen die regelmatig lunchen in een ziekenhuisrestaurant realiseren zich misschien niet dat hun lunchgesprekken een van hun belangrijkste bronnen van kennis zijn over hoe ze voor patiënten kunnen zorgen.  Toch hebben ze in de loop van al deze gesprekken een reeks verhalen en cases ontwikkeld die een gedeeld repertoire zijn geworden voor hun praktijk.

Kort samengevat, een community of practice is dus gevormd uit deze 3 elementen en het parallel ontwikkelen ervan zorgt ervoor dat het kan worden opgebouwd.

Bron: https://wenger-trayner.com/introduction-to-communities-of-practice/