De taal van betrokkenheid en het stimuleren van interactie

Wat is het probleem? 

In de meeste communicatie tussen professionals ligt de nadruk vaak op feiten en begrippen (declaratief zijn) en het bedenken van een goed doordacht en volledig plan of denkbeeld. Of dat nu een e-mail, een presentatie of een persbericht is, we proberen dingen zo concreet mogelijk te maken en juist onuitgesproken of vage zaken zoveel mogelijk weg te laten.  

Maar het nastreven van deze perfectie werkt juist averechts op het creëren van betrokkenheid.  Hoe completer jouw ideeën en communicatie, hoe minder meningen en input er van anderen nodig zijn.  Er is dan eigenlijk meer sprake van een overdracht en geen gesprek meer.  

Binnen de traditionele communicatie voldoet dit vaak aan de verwachting, maar tegelijkertijd werpt het dus een barrière op. Het kan een goede samenwerking juist in de weg staan. 

"Wanneer je communiceert binnen een community zijn veel zaken die je dacht te weten over communicatie vaak verkeerd"

Deelnemers die juist de meeste betrokkenheid creëren, gebruiken vaak een schrijfstijl die bescheiden, onvolmaakt, nieuwsgierig is, en zich vaak kwetsbaar opstelt. Deze manier van communiceren kan, voor wie dat niet gewend is, overigens ongemakkelijk zijn. 

Een andere uitdaging waar community managers/beheerders tegen aanlopen, is dat deze schrijfstijl, wanneer het op een verkeerde manier wordt gebruikt, kan leiden tot een passieve toon.  Dat is natuurlijk ook weer niet goed omdat het perspectief en de stem van het platform dan verloren gaat en de community zich in een richting kan bewegen die niet langer productief is. 

Controle vs. betrokkenheid 

Dit klinkt allemaal paradoxaal en ja dat is het feitelijk ook. 😊  Een van de vaardigheden van een goed community manager is het vinden van deze dunne lijn tussen de taal van betrokkenheid t.b.v. het stimuleren van interactie en juist standvastig te zijn als het gaat om de randvoorwaarden van je platform. 

Hoe geef je deze taal van de betrokkenheid dan vorm?  
 

• Wees voorzichtig met het gebruik van absolute waarden zoals b.v. altijd, nooit, nee, ja. 
   

• Gebruik bij het uiten van een mening uitdrukkingen als 'In mijn beleving', 'Ik zie, 'Ik denk' en 'Vanuit mijn perspectief', waardoor je een opening geeft voor anderen en aanmoedigt om hun ervaringen en perspectieven ook te delen. 
   

• Gebruik spaarzaam de woorden 'maar' en 'zou'. 
   

• 'Maar' arresteert een gesprek en duwt het in een andere richting, waarbij een ander commentaar impliciet als onvolledig of verkeerd gericht wordt beoordeeld.  
   

• 'Zou moeten' wordt vaak gebruikt om iemand anders te vertellen wat ze moeten doen, wat de paradox is van controle versus betrokkenheid. 
   

• Gebruik om dezelfde redenen niet te veel ‘jij' en 'wij'. Het kan op subtiele wijze een vooroordeel over ideeën en andere mensen aangeven. 
   

• Wees nieuwsgierig en stel veel vragen, ook als je denkt dat iemands vraag is beantwoord. Er zit vaak meer achter een verhaal. Het kan tot een beter begrip leiden en soms ook tot een ander antwoord. 
   

• Het is soms moeilijk te ontcijferen is wanneer een opmerking op een vriendelijke of confronterende manier bedoeld is. Emoticons kunnen daarin helpen de toonzetting duidelijkheid te maken. Overweeg (wanneer mogelijk) het gebruik van deze emoticons. Natuurlijk niet overal en ook niet 10 op een rij. Hetzelfde geldt overigens ook voor uitroeptekens. 
   

• Wees je bewust van je digitale lichaamstaal. (Waarover later meer) Zowel die van jezelf als die van anderen.  
   

• Factcheck altijd een goed of slecht (nieuws) bericht voor dat je deze verder verspreid. Het is voor veel mensen een basisbehoefte om gelijk problemen op te lossen en goed nieuws direct te verspreiden.   
   

Nu ben ik, om de taal van de betrokkenheid maar gelijk te hanteren, 😊  helemaal niet zeker of ik de juiste punten heb benoemd en het aansluit hoe jullie dit ervaren. Dus wees vrij om je ideeën en betrokkenheid in een reactie hieronder te geven, ik ben erg benieuwd!